Page 144 - EMCAPP-Journal No. 14
P. 144
in my life what I now call PowerfulPeace. That gon te bidden, (dit was de eerste keer dat ik me
prepared me to survive later disasters. herinner haar zo te horen bidden : „Onze Va-
der die in de hemel is, geheiligd zij Uw naam...“
PowerfulPeace is the experience of the Presence Na twee of drie zinnen sprak ze gewoon nor-
of Jesus in whatever situation we find ourselves. maal en smeekte ze de Heer om onze veiligheid.
It causes a deep inner quietness, alongside any Mijn bibberen stopte, toen er een diepe inner-
emotional reactions a person may experience at lijke kalmte over me heen kwam. Ik ontmoette
the same time. voor het eerst in mijn leven wat ik nu “Power-
fulPeace” noem. Dat bereidde me voor op het
Broken... overleven van latere rampen.
In spring 1945, dad joined us in Hoogkerk, clo-
se by Groningen. In early May the war was over. Powerfulpeace is de ervaring van de Aanwe-
A Dutch soldier saw me standing in front of our zigheid van Jezus in welke situatie we ons ook
small house. He pulled a pistol, put it against my bevinden. Het veroorzaakt een diepe innerlijke
head and barked, “Tell me where your dad is, or rust, naast alle emotionele reacties die een per-
I kill you…”. I gave a deathly scream, Mom came soon op hetzelfde moment kan ervaren.
running out of the house, pushed the fellow
away with her hands, shaming him with “How
dare you, such a small child” and a stream of Gebroken...
ugly words followed. It had its effect. He wal- In het voorjaar van 1945 voegde papa zich bij
ked away with his head bowed. A ´black veil´ ons in Hoogkerk, vlakbij Groningen. Begin
came over me that lasted at for least 8 years. I mei was de oorlog voorbij. Een Nederlandse
suffered, looking back, from traumatic autism. soldaat zag mij voor ons huisje staan. Hij trok
Only later I found out that Dad had escaped to een pistool, zette het tegen mijn hoofd en blaf-
another town where an aunt lived. There he hid te: „Zeg me waar je vader is, of ik vermoord
a week and when the first turmoil was past, he je...“.ik slaakte een doodskreet, mama kwam het
turned himself in. Soon my mom was also ta- huis uit rennen, duwde de kerel met haar han-
ken into a concentration camp and my brother den weg en beschaamde hem met „Hoe durf
and I were sent to a children’s home. There I met je, zo‘n klein kind!“ waarna er een stroom van
a pedophile, I never forgot that man. In a few lelijke woorden volgde. Het had zijn effect. Hij
weeks I didn´t think any more about this sol- liep weg met gebogen hoofd. Er kwam toen een
dier. It became hard for me to study. Turning ‚zwarte sluier‘ over me heen die minstens 8 jaar
12, I prepared for high school and had to study duurde. Ik leed, als ik nu terugkijk, aan trau-
5 hours per day to get a B+. I had forgotten the matisch autisme. Pas later kwam ik erachter dat
whole story of the soldier, until 27 years later, papa was ontsnapt naar een andere stad waar
when I was a missionary in Thailand, the facts een tante woonde. Daar verstopte hij zich een
came rushing back. week en toen de eerste onrust voorbij was, gaf
hij zichzelf aan. Al snel werd mijn moeder ook
”Learning to forgive” naar een concentratiekamp gebracht en werden
I was scared when meeting authority figures mijn broer en ik naar een kindertehuis gestu-
and showed it in my behavior, especially when urd. Daar heb ik een pedofiel ontmoet. Ik ben
I had to go through the customs. They always die man nooit vergeten. In een paar weken tijd
picked me out. It had never dawned on me that dacht ik niet meer aan deze soldaat. Het werd
this might have anything to do with WWII until moeilijk voor me om te studeren. Toen ik 12
1972. A book about emotional healing opened werd, bereidde ik me voor op de middelbare
a can of worms. I cried through my youth for school en moest ik 5 uur per dag studeren om
three days. The soldier stood real-to-life again een B+ te krijgen. Ik was het hele verhaal van
next to me. I told the Lord. “Jesus, I know I am de soldaat vergeten, tot 27 jaar later, toen ik
a missionary and I have to forgive, I decide to missionaris was in Thailand en de feiten in snel
do that with my head, but I can´t do it with my tempo terugkwamen.
142
