Page 143 - EMCAPP-Journal No. 14
P. 143

Right from the beginning I worked hard to learn   Vanaf het begin heb ik hard gewerkt om de taal
             the language. In 1964 I gave my first sermon of   te leren. In 1964 gaf ik mijn eerste preek van
             twenty minutes in Thai, after three months lan-   twintig minuten in het Thai, na drie maanden
             guage study (thanks to the extra help of my lan-  taalstudie (dankzij de extra hulp van mijn taal-
             guage teacher in memorizing the text). I ama-     docent bij het onthouden van de tekst). Hier-
             zed  our  Thai  language  missionary-supervisor   mee verbaasde ik onze missionaris-supervisor
             with it.                                          in de Thaise taal.
             The Thai opened their hearts for me and shared    De Thai openden hun hart voor mij en deelden
             deep problems. The word about my sensitivity      diepe problemen. De kennis over mijn gevoelig-
             seemed to spread, as soon other missions also     heid leek zich te verspreiden, zodat weldra ook
             asked me to come to their yearly conferences, to   andere missies me vroegen om naar hun jaarli-
             share about how to reach the hearts of the Thai.   jkse conferenties te komen, om erover te delen
             I  felt  happy  and  fulfilled…  but  my  colleague   hoe ze de harten van de Thai konden bereiken.
             was right, I did have quite a few problems, some   Ik voelde me gelukkig en voldaan... maar mijn
             people did look through the surface. What was     collega had gelijk, ik had nogal wat problemen
             my struggle?                                      en sommige mensen keken wel door die buiten-
                                                               kant. Wat was mijn innerlijke strijd?
             The after-effects of WWII
             Born in 1937, I was 8 when the war was over.      De naweeën van WOII
             My father had been a German-appointed mayor       Ik ben geboren in 1937 en ik was 8 toen de oor-
             in a small town. In 1944 he sent my mother, my    log  voorbij  was.  Mijn  vader  was  een  door  de
             three-year older brother and me to Germany. He    Duitsers  benoemde  burgemeester  geweest  in
             feared for our safety, due to an ever-increasing   een kleine stad. In 1944 stuurde hij mijn mo-
             chance that people would take revenge on us.      eder, mijn drie jaar oudere broer en mij naar
             In Germany, we were `ínkwartiert´ in a farm.      Duitsland.  Hij  vreesde  voor  onze  veiligheid,
             We were playing in the meadow, when a British     omdat de kans dat mensen wraak op ons zouden
             plane saw us, and the crazy pilot shot at us. (I   nemen steeds groter werd. In Duitsland waren
             think now that he must have lost loved ones in    we `ingekwartierd´ op een boerderij. We waren
             the German bombings of London). My brother        aan  het  spelen  in  het  weiland,  toen  een  Brits
             hid behind a tree that caught a row of bullets. I   vliegtuig ons zag en de piloot als een krankzin-
             was a few meters away, stood frozen, he missed    nige op ons schoot. (Ik denk nu dat hij geliefden
             me. He came back again, then I found strength     moet hebben verloren bij de Duitse bombarde-
             to  run  home,  bullets  flying  around  me.  Mom   menten op Londen). Mijn broer verstopte zich
             opened the door and pulled me in, unharmed.       achter een boom die een rij kogels opving. Ik
                                                               was een paar meter verderop, stond als verstijfd,
             Soon we moved back to a town near the Ger-        hij miste me. Hij kwam weer terug en toen vond
             man border. One night we were woken up by the     ik kracht om naar huis te rennen, terwijl de ko-
             sound of air raid sirens. Airplanes bombed us,    gels om me heen vlogen. Mama opende de deur
             mistakenly thinking that they were already in     en trok me ongedeerd naar binnen.
             Germany. Mom was ill, unable to get up to go to
             the safety bunker. She said: “Come and sit close   Al snel verhuisden we terug naar een stad bij
             to me: the bomb that is going to kill us, will kill   de Duitse grens. Op een nacht werden we ge-
             all three of us”. An intense fear came over me    wekt  door  het  geluid  van  luchtaanval  sirenes.
             and I was shivering… She started to pray, (this   Vliegtuigen bombardeerden ons, ten onrechte
             was the first time that I remember her pray like   denkend  dat  ze  al  in  Duitsland  waren.  Mam
             that: “Our Father who is in heaven, hallowed be   was ziek, niet in staat om op te staan om naar
             thy name…”. After two or three sentences she      de schuilkelder te gaan. Ze zei: „Kom dicht bij
             just talked normal, pleading with the Lord for    me zitten. De bom die ons gaat doden, zal ons
             our safety. My shivering stopped as a deep in-    alle  drie  doden.“  Er  kwam  een  intense  angst
             ner calm came over me. I met for the first time   over me heen en ik begon te bibberen... Ze be-

                                                           141
   138   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148